لیلی گلستان درباره ارسال آثار موزه هنرهای معاصر به کشورهای دیگر گفت: «این یک رسم خوب است که در همه دنیا وجود دارد و آثار یک کشور در کشور دیگری به نمایش درمی‌آید، اما درباره ایران نمی‌دانیم پنهان‌کاری‌ها برای ارسال ۳۰ اثر جدید از موزه هنرهای معاصر برای چه چیزی است؟»
این گالری‌دار در گفت‌وگو با ایسنا ادامه داد: «ما زمانی متوجه شدیم که این آثار قرار است به کشوری دیگر برای نمایش برود که در عمل انجام‌‌شده قرار گرفته بودیم و متأسفانه هنوز هم نمی‌دانیم چه کارهایی برای نمایش در اروپا انتخاب شده‌اند!»
او با اشاره به اینکه ۳۰ اثر از بهترین کارهای گنجینه موزه قرار است به اروپا فرستاده شوند، اما نمی‌دانیم چه آثاری هستند، اظهار کرد: «اگر پیش از این، آقای سمیع‌آذر - مدیر سابق موزه هنرهای معاصر - قصد نمایش آثاری از گنجینه موزه را داشت، با مشورت یک‌سری از نقاش‌ها و گالری‌دارها دو یا سه اثر را انتخاب می‌کرد و می‌فرستاد، او درواقع هیچ‌کاری را بدون مشورت انجام نمی‌داد. او در چنین مواردی به همه اطلاع می‌داد و با مشورت و مشارکت چنین کارهایی را انجام می‌داد».
این مترجم گفت: «متأسفانه اکنون پنهان‌کاری می‌شود. ما تا امروز نمی‌دانیم چه آثاری قرار است بروند، چندبار پرسیده‌ایم که چه آثاری را می‌فرستید، اما جواب نداده‌اند. نمی‌دانم این پنهان‌کاری برای چیست. در این شرایط حق داریم به این قضیه مشکوک شویم، چون می‌تواند باعث اتفاقات بدی شود».
گلستان در پاسخ به این پرسش که در این زمینه تضمین بازگشت آثار چگونه است، چون مدیریت وقت موزه هنرهای معاصر این اعتقاد را داشت که براساس مناسبت جهانی امکان بروز این حرکت (برنگرداندن آثار) وجود ندارد و فایده و دستاوردی هم ندارد، توضیح داد: «یک دغدغه بزرگ در زمینه ارسال حدود ۳۰ اثر از موزه هنرهای معاصر به رُم این است که برخی از آثار موزه مصادره‌ای هستند؛ یعنی متعلق به خاندان پهلوی یا خانواده‌هایی بوده که پس از انقلاب از ایران رفته‌اند و خانه‌هایشان مصادره شده و آثار ارزشمند خانه‌های آنها به موزه وارد شده است. با انتقال این آثار به خارج از کشور، صاحب اصلی اثر می‌تواند حکم قضائی بگیرد و چیزی را که متعلق به خاندانش بوده، نزد خود نگه دارد و از نظر قانونی نیز حق اوست. بنابراین ایران نباید اجازه پیش‌آمدن چنین اتفاقی را بدهد».
وی بیان کرد: «به نظر می‌رسد مسئولان موزه به این موارد فکر نمی‌کنند و فقط می‌گویند چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد. ما باید قانونی نگاه کنیم و ببینیم این کار را می‌توانند انجام دهند یا خیر، چراکه یک اتفاق مهم است».
این گالری‌دار معتقد است: «هیچ‌گاه برای هیچ نمایشگاهی ۳۰ اثر از یک موزه به خارج از کشور فرستاده نمی‌شود. ما در کشورهای دیگر، نمایشگاه‌های زیادی دیده‌ایم؛ به‌عنوان‌مثال کنار یک اثر نوشته شده است: «این اثر برای مدت یک‌ماه از فلان موزه به امانت گرفته شده است». آن موزه یک اثر را امانت داده است، درحالی‌که ما ۳۰ اثر، یعنی تمام ثروت هنری خود را می‌فرستیم، این اصلا کار درستی نیست».
او بیمه این آثار و نگهداری آنها در زمان سفر و برگزاری نمایشگاه در خارج از ایران را از موارد مهم دیگری دانست که باید در این نقل‌وانتقال‌ها مورد توجه باشند.
گلستان درباره اتفاقی که در دولت گذشته برای یک‌سری از آثار نفیس موزه ملی ایران افتاد که در قالب نمایشگاه «هفت‌‌هزار سال هنر ایران» با مصوبه مجلس به کشورهای مختلف فرستاده شد، گفت: «مسئولان موزه هنرهای معاصر معتقدند نیازی به مصوبه مجلس نیست، اما مجلس معتقد است باید آنها این مصوبه را بگیرند، حال مشخص نیست که در این زمینه، قانون چه می‌گوید چون دو نظر متفاوت وجود دارد».
برای خارج از کشور کار نمی‌کنم
او همچنین تأکید کرد: «من به‌عنوان یک گالری‌دار هرگز برای خارج از کشور کار نمی‌کنم و همه انرژی‌ام را برای ایران می‌گذارم».
گلستان اضافه کرد: «خوشبختانه اکنون نمایشگاه‌های داخل کشور بسیار پررونق هستند و شاید علت آن، ایجاد آرامش بین مردم با روی‌کارآمدن دولت آقای روحانی باشد».