نمایشگاه نقاشی هویا میرمقتدایی

چشمانم را می بندم ، در پی یک رویا
افسوس، پنهان شده است چو مهتاب در روشنی روز
دوباره روز، دوباره کابوس، دوباره بی رویا مانده ام
من شب را به جنگ خورشید می آورم
تا لمس کنم، با چشمانی بسته، در دل روز، زیبایی مهتاب را