نمایشگاه نقاشی سپیده مهربان
یادداشت هنرمند:
ردیابی خاطرات
این یک پروژه شخصی از خاطرات بزرگ شدنم در تهران پس از انقلاب است. نقا شی هایم پاسخی به گذشته ای است که زمان حال من را شکل داده است. جستار بصری من منابع مختلفی مانند عکس ها ، رسانه ها ، گذشته و خاطراتم را در برمیگیرد. در خلال این مکاشفه بصری ، من حس جابجا شدن را تجربه می کنم و برای خود داستان جدیدی خلق می کنم، تا لایه های مختلف هویتم را شکافته و روشن نمایم.
ژان بودریار(1994) دنیای امروز را به مثابه فضایی " فرا واقعی " وصف می کند. فضایی که شبیه سازی یا بازسازی "واقعیت" ما در آن بر پایه "الگوهایی" است که هیچ" اصلی" ندارند. او فضای " فراواقعی" را به عنوان مکانی وصف می کند که دیگر قلمرویی ، نسبی و یا فیزیکی نیست. زایشی است با الگوهایی از واقعیت که اصل و یا حقیقتی ندارد: "فرا واقعی " ( بودریار،1994:1). به نظر بودریار در زندگی روزمره ی ما چیزی به عنوان" واقعیت" وجود ندارد و تعریف ما از واقعیت براساس یک "کپی" ، "بازسازی" ویا "بازنمایی" چیزی نهاده شده که پیشترخلق شده است. در این بستر که هرگز در آن امکان دانستن حقیقت وجود ندارد، من داستان های مختلف را در نقاشی هایم کنار هم قرار می دهم.
در یک طرف داستانهای تخیلی و خاطرات جمعی پراکنده ام قرار دارند و در طرف دیگرداستان تاریخ عمومی. با وام گرفتن از نظریه ی " شبیه سازی" بودریار، روند توصیف تاریخ شخصی و عمومی ام با رنگ، بازگو کننده تاریخ مکتوب نیست،بلکه تناقضات آنرا به تصویر می کشد. با این توصیف من به دنبال یافتن" حقیقت" نیستم، اما تجربه متناقض توصیف کردن تاریخ به عنوان" حقیقت" را زیرسوال می برم. درروند نقاشی، من شاهد شبیه سازی هستم که بر پایه ی تاریخی غیر قابل اعتماد نهاده شده است. بر این اساس ، از انجایی که حتی اثر نهایی، نیز خود بازتولیدی وابسته به برداشت های شخصی من است، تنها این روند است که قابل اعتماد است. به این ترتیب، من بیننده را دعوت می کنم تا با نقاشی هایم گفتمانی آغاز کند.
آغاز:
۱۳۹۳/۱۱/۱۰
پایان:
۱۳۹۳/۱۱/۱۵
بیوگرافی هنرمند:
سپیده مهربان،
متولد 1365 تهران،
کارشناسی ارشد با عنوان "رد خاطرات: تاریخ شفاهی و عمومی در ایران امروز" در میکایلیس(کیپ تاون - آفریقای جنوبی)
کارشناسی ارشد نقاشی از دانشگاه الزهرا
یادداشت هنرمند:
این یک پروژه شخصی از خاطرات بزرگ شدنم در تهران پس از انقلاب است. نقا شی هایم پاسخی به گذشته ای است که زمان حال من را شکل داده است....
یادداشت لیلی گلستان:
در هنر باید نوآوری کرد .هنر باید تازه و بدیع باشد . تکرار خود و در جا زدن نه تنها امتیازی ندارد، بلکه نمره منفی هم می آورد...